2017: De diagnose MS was gesteld, maar er zijn toch nog klachten die niet met volle zekerheid verklaard zijn geworden. In mijn hoofd zet ik het opzij want ik zal nu mijn aandacht op het verwerken van de diagnose MS moeten zetten.
Het is met momenten, vooral wanneer anderen vaak onbewust mij er weer op attenderen, dat het weer in mijn hoofd begon te spoken.
Met een van de beelden uit mijn jaarlijkse MS controle MRI scan van 2020, neem ik je mee in een jaren lange innerlijke strijd wat ik had met het idee dat ik nog eens slecht nieuws moest verwerken.
Ergens in 2018:
Een collega die arts is had mij al eens gevraagd of ik zeker wist of het ms was wat er speelde. Hoe graag had ik gewild dat ik klaar was voor het gesprek dat we hadden kunnen hebben als ik de vraag: 'waar heb je precies twijfels over?' had gesteld.
Ongeveer 1 jaar later:
De ballet docent die mij bleef attenderen op mijn houding. "Werk vanuit je core… Buikspieren aanspannen." Dat alles terwijl ik al onbewust mijn adem inhield. Tussen de balancé, pas de bourrée en battement fondu waren er altijd instructies special voor mij: "... en... blijven ademen... Sharmi." Het was toen hij mijn houding ging corrigeren en zijn hand op mijn buik zette dat ik de verbazing in zijn ogen zag. Hoe graag had ik gewild dat ik toen de rust in mijn hoofd had om te zeggen: " toch vreemd dat ik mijn buik aanspan en het dit tot resultaat heeft. Vind je niet?"
Dit is een van de beelden uit mijn jaarlijkse MS controle MRI scan van 2020.
De beelden zijn bekeken en besproken. De neuroloog weet te zeggen dat er geen nieuwe MS activiteiten zichtbaar is in mijn zenuwbanen. Toen ik eenmaal thuis rustig de beelden bekeek, ondekte ik een grote donkere massa in mijn buik.
Wat als ik weer op zo een korte termijn een diagnose bij krijgt? Ik besefte me dat een tweede diagnose in 2 jaar tijd mij te veel werd.
Om vervolgens te verstarren in het besef dat het slechtnieuws kon zijn.
2021: Het was pas later veel later. Jaren na mijn eerste vermoede. Toen ik bij de huisarts was voor een andere reden dat de symptomen van mogelijk een nieuwe diagnose herkend werden. Met 10 minuten voor 1 klacht als regeling was het niet mogelijk gebleken om het te herken. En als het ter spraken kwam zat mijn diagnose MS in de weg.
Met een doorverwijzing naar het ziekenhuis ging ik op zoek naar antwoorden en onvermijdelijk weer een nieuwe diagnose.
Commentaires